دراپباکس چیست؟
دراپباکس یک ارائه دهندهی خدمات میزبانی اطلاعات به صورت آنلاین (cloud) است و امکان همگام سازی (synchronization) اطلاعات روی چند سیستم مختلف یا بین چند کاربر مختلف از طریق اینترنت را ایجاد میکند.
نکات جالب در مورد دراپباکس:
- این سرویس در ابتدا صرفا برای استفاده شخصی تولید شد.
- دراپباکس با چالشهای مهمی در بخش سیستم کلاد هیبریدی روبرو است.
- iCloud پس از رد درخواست خرید استیو جابز توسط مدیران دراپباکس ایجاد شد.
- دراپباکس با استفاده از شتابدهندهها شروع کرده است.
- دراپباکس و گوگل در ردههای اول در حافظهی ابری قرار دارند.
- در پیدایش دراپباکس پای یک جوان ایرانی در میان است.
این شرکت رقیب جدی برای سرویسهای OneDrive، iCloud، Google Drive است. تمام این سرویسها توسط بزرگان فناوری در جهان ایجاد شده است در حالی که دراپباکس توسط دو جوان خلاق ایجاد شده است.
داستان پیدایش دراپباکس | Dropbox:
به گفتهی دریو هاستون (خالق دراپباکس)
همیشه یک فلش همراه خودم داشتم و تمام فایلها و چیزهایی که نیاز داشتم را به خودم ایمیل میکردم.
داستان اینطور شروع شد: با اتوبوس چینیها از بوستون به نیویورک میرفتم که متوجه شدم فلشم را فراموش کردم، بسیار ناامید شده بودم، دلم نمیخواست هیچوقت دوباره این حس را تجربه کنم، بنابراین ویرایش کننده (editor) را باز کردم و شروع کردم به نوشتن کد، هیچ ایدهای نداشتم که چه چیزی از آب درمیآید، و این آغاز همهچیز بود.
بعد از آن هاستون به سراغ Y Combinator رفت اما تنها بود. به همین دلیل به یاد تعداد زیادی از همدانشگاهیهایش افتاد که قبلا با هم فعالیت کرده بودند. برای شتابدهندهها تعداد زیادی ثبت نام میکنند اما ظرفیت پذیرش شتابدهندهها محدود است. بنابر این هاستون برای دراپباکس یک ویدیو درست کرد؛ یک ویدیوی دمو که هنوز هم بعضی جاها هست. ویدیو را که پست کرد اتفاقات خوبی درنتیجه آن افتاد. آرش فردوسی (دانشجوی ام. آی. تی) آن ویدیو را در سایت هکر نیوز دید و این ایده برایش بسیار جذاب آمد تا جایی که برای هاستون ایمیل فرستاد.
دریافت آن ایمیل از طرف آرش فردوسی بسیار حیاتی بود؛ زیرا هدف این بود که به سرعت یک بنیانگذار برای دراپباکس پیدا شود.
دریو هاستون: وقتی به ضربالاجل شتابدهنده فکر میکنی، باید در عرض یک یا دو هفته برای خودت شریک پیدا کنی. مثل این است که باید در اسراع وقت ازدواج کنی، سریع.
در یکی از ساختمانهای دانشگاه همدیگر را دیدند. آرش بعد از حدود یک یا دو ساعت حرف زدن راضی شد که دانشگاه را ترک کند. او تقریبا فقط یک ترم تا گرفتن مدرک فاصله داشت.
بعد از این دیدار و قبولی در شتابدهنده آنها در مهمانیهای مختلفی که برای استارتآپ ها بود شرکت میکردند تا در یکی از آنها که مربوط به استارتاپ جدید فیسبوک به اسم iLike بود با مایکل موریتز آشنا شدند و پس از چند روز هاستون در حال ریفرش کردن حساب بانکیش برای تغییر موجودی آن از ۶۰ دلار به ۱.۲ میلیون دلار بود.
بله مایکل موریتز (عضو هیئت مدیره گوگل و چند شرکت بزرگ دیگر بود) ۱.۲ میلیون دلار به این استارتآپ تزریق کرد و اینگونه بود که در سال 2007 سرنوشت این دو تغییر کرد.
دراپباکس بعد از آن هر روز به پیشرفت خود ادامه داد تا جایی که استیو جابز درخواستی با 8 صفر برای خرید این سرویس پیشنهاد داد که با رد این دو جوان روبرو شد.
دریو هاستون 24 ساله بود و موجودی حسابش 60 دلار بود. فقیر نبود اما غنی هم نبود، او پس از 10 سال مدیر عامل شرکتی با 1000 کارمند و 500 میلیون کاربر است که درآمد 1 میلیون دلار در سال را دارد.
آرش فردوسی نیز 26 ساله بود، او تحصیل در MIT را رها کرد و همراه سرویسی شد که آینده مشخصی نداشت و درسال ۲۰۱۱ توسط مجله فرچون بعنوان یکی از ۴۰ نفر زیر ۴۰ سال انتخاب شد.
در پایان چند جملهی الهام بخش از این دو جوان را باهم مرور میکنیم:
بهعنوان یک بنیانگذار اطمینان حاصل کنید که روند رشد شما جلوتر و سریعتر از روند رشد شرکتتان باشد
استارتاپها میتوانند پیروز شوند چون تمرکز بیشتری دارند و استعداد بیشتری در آنها متمرکز شده است
روش مدرسه و دانشگاه این است که آماده شو، آماده شو، آماده شو. اما زندگی واقعی اینطور نیست. باید به جای آماده شدن، اقدام کنید و قدم بردارید
با رادوو و ادامه داستان پیدایش برندها همراه باشید..
نظر شما در مورد این برند چیست؟ آیا شما هم از آن استفاده میکنید؟